باز هم غریبه آمد : آیا کلمه ی ناب داستانی را می شود ذبح کرد؟

    

      کتاب هایِ داستانی ام حاصلِ عمرم هستند هنوز تک تک شان و. پاره هایِ قلبم هستند هنوز تک تک شان. هر چند نامهربانی دیدند از خیلی از قلم ها و خیلی از دوستان و آن سکوتِ هنوز خیلی عجیب شان. هیچ کدام از این دُردانه ها را دست هایِ پیدا و پنهان نگذاشتند از چاپِ اول و دوم بگذرند. حتا بعد از بیست و چند سال. گناه اگر به گردنِ ارشاد است یا ناشر یا هر دو یا هر قَلَم شِکنِ دیگر، من و این شِکرپاره ها هنوز زنده ایم و، به کوریِ چِشمِ بخیلش، زنده هم می مانیم. که هیچ دستِ خنجر به دستی قدرتِ ذِبحِ هیچ کلمه ی نابِ داستانی را ندارد، حتا اگر تیراژش مثلا یک چاپ باشد.